برنامه نویسی کودکان

این مهارت‌های فنی و آکادمیک، برنامه نویسی کودکان که عملاً در تمام موضوعاتی که برای تجزیه و تحلیل مورد هدف قرار می‌گیرند، وجود دارند، برای مثال، به درک و بسیج مفاهیم در ساخت تفکر محاسباتی (CT 3) مربوط می‌شوند (Sáez-López et al., 2019; Uşengül and Bahçeci، 2020؛ Žáček and Smolka، 2019)، توانایی استفاده و درک زبان برنامه نویسی (PL) (Horn and Jacob، 2006؛ Uşengül and Bahçeci، 2020؛ Žáček and Smolka، 2019 al.2019. توالی (S) (Anzoátegui و همکاران، 2017؛ برسون و همکاران، 2019)، مهارت های حل مسئله (PS) (Sáez-López و همکاران، 2019؛ جین و همکاران، 2018؛ یونگ و همکاران. ، 2020؛ ساپونیدیس و همکاران، 2015؛ وانگ و همکاران، 2013)، توانایی توسعه تفکر منطقی (LT) (جین و همکاران، 2018) و تفکر انتقادی (CrT) (برتل و همکاران، 2020)، یا توسعه مهارت های چندحسی (MsL) (وانگ و همکاران، 2013) و مهارت های حسی-حرکتی (SmE) (هو و همکاران، 2015). در نهایت، یک اشاره به برنامه نویسی با استفاده از نقشه ها (Dr) وجود دارد (Moerman and Jansens, 2). 020).

به موازات آن، در چندین موضوع برنامه نویسی کودکان می توان مجموعه ای از شایستگی های فردی و اجتماعی را که در فرآیند یادگیری که همزمان با رشد شایستگی های فنی و تحصیلی اتفاق می افتد، مهم هستند، شناسایی کرد. توسعه این شایستگی ها با ایجاد فضاهای مشارکتی مرتبط است که تعامل بین دانش آموزان را تشویق می کند. در سطح اجتماعی، بیشتر این شایستگی ها به همکاری یا همکاری (Cp) مربوط می شود که با اجرای فعالیت های برنامه ریزی گروهی و تبادل تجربیات ترویج می شود (Albó-Canals و همکاران، 2018؛ Heljakka and Ihamäki، 2019؛ Jung et al. همکاران، 2020)، اما همچنین به یادگیری مشارکتی (CL) که در این نوع فعالیت ها انجام می شود (Pérez-Vázquez et al., 2019)

و مذاکره (N) (Sapounidis et al., 2019؛ Sapounidis et al., 2015). استفاده از اشیاء ملموس همچنین امکان توسعه مجموعه‌ای از جنبه‌های شخصی مانند خلاقیت (Cr) را فراهم می‌کند (برتل و همکاران، 2020؛ مورمن و یانسنز، 2020؛ ریدو و همکاران، 2013؛ ریوکای و همکاران، 2009)، انگیزه (M)، ارتباط (Cm) (برتل و همکاران، 2020)، بازیگوشی یا سرگرمی آنها (PL) (Sáez-López و همکاران، 2019؛ Sapounidis و همکاران، 2015؛ Sapounidis و همکاران، 2019) ) یا اجازه دادن به کودک برای مشارکت فعال در فرآیند (AP) (Mussati et al., 2019).

ما همچنین اشیایی را شناسایی کردیم که اگر برنامه نویسی کودکان چه می توانند توسط هر کودکی استفاده شوند، اما برای کودکان ناتوان یادگیری، به ویژه کودکان مبتلا به سندرم داون (D) (Albó-Canals و همکاران، 2018)، ایرانیان سایبر اختلالات طیف اوتیسم (A) (یونگ) قابل استفاده هستند. و همکاران، 2020؛ پرز-وازکز و همکاران، 2019؛ گونزالس-گونزالس و همکاران، 2019)، نیازهای ویژه (SE) (برتل و همکاران، 2019) کودکان بستری در بیمارستان (H) (موئرمن و یانسنز، 2020) ،

و به طور خاص با کودکان دارای ناتوانی بینایی (V) (موریسون و همکاران، 2020). در جدول، زمانی یک سیستم یک کیت آموزشی در نظر گرفته می‌شود که همراه با آن، مجموعه‌ای از منابع (مانند کتابچه‌های راهنما، تمرین‌های متناسب با سال‌های مدرسه خاص) توسط کاربر قابل دریافت باشد. معمولاً، یک رویکرد چند سطحی استفاده از یک کیت آموزشی را به همراه دارد، اما برعکس ضروری نیست.

در نهایت، اشیاء می توانند طول عمر خود را نشان دهند. Pleo، به لطف امکانات کد باز خود، به تجربیات جدیدی اجازه داد که نحوه تعامل کودکان با آن را تغییر دهد (Moerman and Jansens, 2020).

قابل اعتماد و متخصص:3 برنامه نویسی برنامه نویسی کودکان با استفاده از دستگاه های ملموس

برای مشخص کردن زبان های برنامه نویسی، ما هفت بعد مختلف مرتبط با هر شی را سازماندهی می کنیم، همانطور که در نمودار در شکل 1 نشان داده شده است، به صورت زیر:

• محور x ابعاد رابط کاربری لمسی مرتبط با فعالیت های برنامه نویسی را مشخص می کند.

• محور y پیچیدگی زبان را به زبان‌های ضروری برنامه نویسی کودکان اصلی یا مبتنی بر رویداد (به عنوان مثال، بدون استفاده از متغیرها)، امری یا مبتنی بر رویداد (با استفاده از متغیرها) و زبان‌هایی با استفاده از متغیر و توابع تقسیم می‌کند.